Het einde van de jaren tachtig 

Het einde van een mooie tijd 

Ik blijf niet langer op je wachten 

Ik heb geen spijt, geen verwijt 



De laatste woorden zijn gevallen 

Op het slagveld van geluk 

Want alle dingen die we voelen 

De verwarring maakt het stuk 



En ik weet niet of ik je zal missen 

Ik weet niet hoe het nu zal gaan 

Ik ben alleen 

Ik weet alleen 

Dat het zo niet verder kon gaan 



Je hebt het soms niet in de gaten 

Je praat wat minder met elkaar 

En op een dag zeg je niks meer 

Het is jammer dat het vaak zo moet gaan 



Maar ik weet niet of ik je kan missen 

Ik weet niet wat ik nu ga doen 

Misschien een reis 

Noem het een vlucht 

Ik moet met m'n gevoel toch ergens naar toe 



Langzaam zullen alle dingen 

Wel verslijten door de tijd 

Dan kan ik weer opnieuw beginnen 

Zo gaat het altijd, altijd 



Maar ik... 



Maar ik weet niet of ik je kan missen 

Ik weet niet wat ik nu ga doen 

Misschien een reis 

Noem het een vlucht 

Ik moet met m'n gevoel toch ergens naar toe 



Maar ik weet niet of ik je kan missen 

Ik weet niet hoe het nu zal gaan 

Ik ben alleen 

Ik weet alleen 

Dat je in mijn hoofd blijft bestaan