Is er dan niemand, die mij eens schrijven wil?

Is er dan niemand, het is hier toch zo stil?

Waar zijn m'n vrienden, met wie ik alles heb gedeeld?

Waar zijn de vrouwen, die mij hebben gestreeld?



Is er dan niemand die even aan me denkt?

Is er dan niemand, die mij z'n vriendschap schenkt?

Zelfs met mijn verjaardag, lieten jullie mij alleen

Als ik straks vrijkom, waar kan ik dan nog heen?



Ik zit hier al zo lang, een kale cel in het gevang

Blijft dit m'n leven? Hoe lang moet dit nog verder gaan?

Ik zit hier al zo lang, een stenen muur is mijn behang

En geen gordijnen, maar tralies voor m'n raam



Hier ga je merken dat je moeder niet meer leeft

En dat je vader geen barst meer om je geeft

Ik ga straks luchten, in een grote stalen kooi

Hoe lang duurt dit nog? Wat is het leven buiten mooi



Ik zit hier al zo lang, een kale cel in het gevang

Blijft dit m'n leven? Hoe lang moet dit nog verder gaan?

Ik zit hier al zo lang, een stenen muur is mijn behang

En geen gordijnen, maar tralies voor m'n raam



Ik zit hier al zo lang, een kale cel in het gevang

Blijft dit m'n leven? Hoe lang moet dit nog verder gaan?

Ik zit hier al zo lang, een stenen muur is mijn behang

En geen gordijnen, maar tralies voor m'n raam

En geen gordijnen, maar tralies voor m'n raam