Einsam ho gret, den vakraste av alle

Fanga og lst i ei sorg ingen skjner



Gleden forsvann langt, langt der ute.

Ei brennande lyst, en ingen hp.

Ho lengtar heim, men finn ingen veg.

Ein sorgfull lagnad gymt bak eit smil.



Mardol du fagre for fred du blei ofra

Du solgte din lekam, men fann ingen tryst.

Det som glimrar gjer ikkje fred for deg



Gern du ga deg hen, og slokka mangt

eit begjr. Men, framleis drypp

det om natta gull fr dine auge.



Frya, od skal du finna nr alt er forbi

d skal du bli sluppen fri.

Inntil den dag finn du inga tryst.

Sjl ikkje i glitrande Brisinghamen.



[Musikk: R. Kronheim