De armen wijzen naar de lucht

Aan de grens staat een lange stoet van vreemden

Men noemt ze met een prachtig woord: ontheemden

Bang, bange mensen op de vlucht

En de lucht, dat is een rode gloed

Dat komt door de mortieren, de granaten

De huizen plat, er zijn alleen nog straten

En de aarde is vermengd met bloed



Waar zijn de huizen en de scholen

Daar waar men geschiedenis doceerde

Maar waar niemand iets van leerde

De ziektes sluipen stil door 't riool



De armen wijzen naar de lucht

In de krant zie je de wereld branden

En hij begint meteen te fikken in je handen

Maar toveren met een diepe zucht

Een foto van een stervend kind

Het huilt ons toe over zes kolommen

En wij monpelen een routineus verdomme

En die vloek wordt meegenomen door de wind

Maar wie weet wat we moeten doen

Moeten we praten, moeten we vechten

Wat is het minst slechte

En hoe vaak stuur je poen



De armen wijzen naar de lucht

Ach kijk, daar zijn ze met hun knuppels, hakenkruizen

Ze staan dreigend voor de opvanghuizen

En jagen bange mensen verder op de vlucht

Maar onze scholen zijn toch nooit platgebrand

Wij konden alles in onze koppen stampen

Foto's van joden en van kampen

Er was hier toch ooit iets aan de hand

Maar domheid gaat niet lang naar school

Wat zit er in die kaalgeschoren koppen

En wie weet hoe je ze moet stoppen

Wordt Hitler toch weer een idool



Er zijn miljoenen mensen op de vlucht

En valt de domheid nog te keren

Mijn kleinzoon zal het uit de boekjes leren

En wij staan met de armen in de lucht