In de jaren zestig

Hoorde ik een stem

Hij kwam niet uit de hemel

Hij kwam niet uit de hel

Zoveel mooie woorden

En ik wist niet wie het was

Die stem kwam uit een doosje

Op de kast

Mijn moeder zei: 'Dat is de radio'

Ik dacht: 'Het is een wonder'

En ik kan mijn hele leven

Niet meer zonder

Dat wonder

Ik hou van de radio

Ik hou van de radio

Ik hou van de radio

Radio

Ik kijk de laatste tijd nooit meer TV

Al die stomme spelletjes

Wat moet je daar nou mee

Geef mij maar de illusie

Van een vrouw die ik niet ken

Ik hoor haar stem alleen voor mij

De rest denk ik erbij

Ik hou van de radio

Ik hou van de radio

Ik hou van de radio

Radio

's Morgens word ik wakker met een stem die mij omarmt

En 's avonds ga ik slapen met een stem die mij verwarmt

Ik zie het liefst de wereld met mij ogen dicht

En de ideale liefde is de liefde die tot niets verplicht

Dus ik hou van de radio

Ik hou van de radio

Ik hou van de radio

Radio

DeWilde@mail.dma.be