De maan komt langzaam op, ik zit te staren naar een vlam die niet dooft

'k Krijg het niet uit mijn hoofd het museum van onze jaren

'k Heb het zelf gebouwd vol herinnering gestouwd het mooist dat ik wil

bewaren

Ik kom hier zo vaak dat ik alles kan dromen

Het begint bij 't begin, waar ik jou zo bemin een belofte van wat ging

komen

Overal samen naartoe, nimmer waren we moe elke hindernis werd genomen



Het museum van ons, met verschillende zalen

Kijk ons hier na een jaar, nog zo blij met elkaar

Zelfs de zon kon niet mooier stralen

Een verbond aangegaan, alles konden we aan ons geluk kon gewoon niet varen



De maan komt langzaam op, ik zit te staren

Alles is me zo lief, zelfs die laatste brief jij gaf op en liet alles

varen

Je verdween uit mijn zicht, het museum ging dicht 't museum van onze jaren