Tri mlade, lutne kurbice po cesti so pancirale.

Nasprot so jim prli trije direktorji.

So kmalu zmenli se, saj denarja dost je blo.

Tam bli so slubeno, podjetje vsakemu je plaalo.



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



So pili le ampanjc in jedli so kaviar,

zapravljali so vsepovprek, saj ni bil njihov dnar.

Sporoli so domov: "Kupije se obetajo!"

In nihe zvedel ni, da ves as vzdrujejo.



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



Ko morali domov so, vsem bilo je zlo hudo,

a so zmenli se, da kmalu spet se sreajo.

Ob vrnitvi govor delavcem je vsak prebral,

o svojem znoju, trudu pravzaprav nobeden ni lagal.



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



Na sreo pa izmiljena je tale pesmica,

ker blo bi prehudo, e res bi bilo tako.

Vsa potovanja so v tujino strogo slubena

in od njih podjetje le korist ima.



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!



Kurb'n'haus, kurb'n'haus,

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n

kurb'n kurb'n kurb'n kurb'n'haus!