We hebben geslapen, gevreeën, gepraat urenlang aan een stuk

We droomde ut dak naar beneden, de wegen waren van geluk

We lachte, we leefde, we baalde, waren moe of we hadden ’t druk

We merkte nie hoe we verdwaalde, de wegen warm van geluk

De wegen warm van gelala



Alleen ik, alleen ik was de reden, waarom maak ik alles stuk

Waarom nie gewoon dik tevreden, tevreden hier met dit geluk

Ik dacht alleen aan jouw in m’n armen, als ik jouw tegen mij aandruk

Dan zal ik jouw voor altijd verwarmen, en val ik uiteen van geluk

en val ik uiteen van gelala



Ik kèèk veul te diep in jouw ogen, ik raakte compleet van m’n stuk

Ik gaf alles in m’n vermogen, voor een moment van geluk

Nou droom ik van ów in m’n ermen, van hóuw tegen m’n aondruk

Auw wil ik altied verwermen, Altied en een bietje geluk

Veur altied en een bietje geluk



lalala