Ik denk aan die tijd van idealen

Aan die tijd waarin alles kon

toen de wereld nog verdeeld was

In oost en west

Het was zo duidelijk wie goed was

En zo duidelijk wie slechte

Maar nu de waarheid aan het licht komt

Er bestaat geen goed of slecht



Dan weet ik wat het is

Dan dringt het tot me door

Het is niet de wereld

Maar ik die de onschuld verloor

Wanneer wanneer kwam dat moment

Wanneer vond dat plaats

Wanneer ben ik onderweg



Ik geloofde in waarheid

Ik geloofde in heldendom

Ik geloofde in vriendschap

En dacht dat eerlijkheid bestond

Maar natuurlijk ik leefde in dromen

Ik wou dat ik dat nog kon

Soms heel even als ik naar jou kijk

Zie ik dat het ooit bestond



Dan weet ik wat het is

Dan dringt het tot me door

Het zijn niet de anderen

Maar ik die de onschuld verloor

Wanneer wanneer kwam dat moment

Wanneer vond dat plaats

Wanneer ben ik onderweg

de onschuld kwijtgeraakt



Was het de mislukking

Na een succes

Of het verraad van ee ngoede vriend

Waren het de nachten van slapeloosheid

Na de dag dat jij mij verliet

Was het de vlucht in roekeloosheid

En in alles wat verboden is

Nee, het was de aanblik op die morgen

In de spiegel, mijn gezicht



Toen toen wist ik wat het was

Toen drong het tot me door

Dat ik door de jaren heen

Zo onschuldig ben geweest

Zolang zolang bleek ik een kind

En het komt nog vaakterug

Maar over het algemeen

Verliest de onschuld haar geduld

Toen toen op dat moment

Was er geen weg terug

Want door de jaren heen

Verandert onschuld in schuld

Want door de jaren heen

Verandert onschuld in schuld