Een jong gezin op zondag aan de wandel

De man loopt nogal duidelijk voorop

De vrouw draagt een japon met zomersproeten

De kleine heeft haar vaders hondekop

Ze waren op visite bij haar ouders

Die zeer genoten van de zondagsrust

Dus hebben ze alleen maar soep gegeten

Hij heeft zijn schoonfamilie nooit gelust



Het park lijdt sterk onder de recreatie

Het paar betrekt een haveloze bank

In weerwil van een mokkende bejaarde

Die middenin blijft zitten, godzijdank

Het kindje mag zich eventjes ontspannen

Een woefwoef van een vrij omvangrijk ras

Staat vriendelijk over haar jurk te kwijlen

En loopt haar dan omver tegen het gras



De zon begint hem aardig op te zetten

Een lieve oom die veel van kind'ren houdt

Kijkt om zich heen en doet zijn das wat losser

En krijgt het ogenblikkelijk benauwd

Een meisje met haar puistige verkering

Denkt: hield hij nou zijn handen maar eens thuis

Om zich er verder maar bij neer te leggen

Want zo veel heeft ze ook weer niet in huis



De man en vrouw besluiten op te stappen

Want hun conflict kan toch al niet meer stuk

De vader pakt zijn dochter bij de lurven

Het wordt weer tijd voor huiselijk geluk

Zo straks een kopje thee en boterhammen

Vervolgens de tv met sport in beeld

En daarna heel de avond ruzie maken

Dat is het enige wat nooit verveeld