We rijden door de nacht,

het licht schijnt voor ons uit

Het ronken van de motor is

meer stilte dan geluid

Ik voel alleen de adem van

de vrienden om me heen

Die warm langs mijn gezicht strijkt,

en ik zie ze n voor n



Iemand neuriet, iemand rookt

Iemand slaapt en wordt weer wakker

En zegt iets tegen mij

Ik schrik op uit mijn gedachten:



Dat niets zo mooi en eenzaam is

Als rijden door de nacht

Dat eindeloos en vredig is

Terwijl je op me wacht



Nu gevoelens en gedachten n zijn

(En gevoel, n gedachte)

Zijn we nietig en reusachtig,

even groot als even klein

Dat ik honger heb en moe ben,

en dat dat nooit meer overgaat

En dat het ook niet erg is,

dat maakt het juist de moeite waard



Iemand neuriet, iemand rookt

Iemand slaapt en wordt weer wakker

En zegt iets tegen mij

Ik schrik op uit mijn gedachten:



Dat niets zo mooi en eenzaam is

Als rijden door de nacht

Dat eindeloos en vredig is

Terwijl je op me wacht



Dat niets zo mooi en eenzaam is

Als rijden door de nacht

Dat eindeloos en vredig is

Terwijl je op me wacht