ik heb gewacht

tot het echt niet langer kon

tot de zon alweer te hoog stond

ik bedacht

dat jij meer hebt om te blijven

en dat ik me laat verdrijven

eenzaam als een wolf

heb ik gewacht

langer dan een mens verdragen kan



ik breng me zelf

naar de randen van het land

waar de oceaan begint

naar het water en het zand

waar de oceaan begint

daar leg ik me neer

waar de oceaan begint



ik heb gewacht

in het hart van de woestijn

het kan nergens warmer zijn

en in de nacht

kon ik hopen wat ik wilde

ik klappertande, rilde

en koud tot op het bot

heb ik gewacht

langer dan een mens verdragen kan



ik breng me zelf

naar de randen van het land

waar de oceaan begint

naar het water en het zand

waar de oceaan begint

daar leg ik me neer

waar de oceaan begint