Zittend bij het raam

Ik kijk naar al die mooie mensen

Ze gaan uit

Ze gaan naar huis

Je weet het niet

Zo langzaam als het regent

De verliefden doet het niets

Laat niemand ze vertellen dat het giet



Maar degene die alleen gaan

Weggedoken in hun jas

Zij die gaan omdat ze ergens moeten zijn

Ze kleuren beter bij de liedjes die de barvrouw ons draait

Rustig, als het zesde glas wijn

Er blijft een vrouw staan voor het raam

Lijkt of ze wil dat ik iets zeg

Het zou hier Brussel moeten heten

Was ik eindelijk eens weg



Zittend bij het raam

Ik kijk naar al die mooie mensen

En af en toe keken ze terug

Maar vaker niet

Binnen gaan de jassen aan

De glazen leeg

De mensen staan

Eenentwintig gulden staan we quitte



En ik ga mee met wie alleen gaan

Weggedoken in mijn jas

Niemand slaapt

De eenzame die lacht

Ik ga links want ik moet rechts

En we gaan nog niet naar huis

Ik speel Brusseltje vannacht



Er zit een dame voor het raam

Lijkt of ze wil dat ik iets zeg

Het zou hier Brussel moeten heten

Dan was ik eindelijk eens weg