Di ba't sinabi mo sa kin dati na

Mahirap kumain ng tsokolatteng

Natunaw at parang wala nang korte

Kadiri nang kainin, mukha ng tae



Ewan ko ba kung bakit

Mahirap ibalik

Sa original na hugis

Pag nalusaw na sa init.



Parang tiwala pag nasira na

Mahirap nang ayusin pa

Di kayang ipagdikit ang tiwala

Pag napunit!



Parang nangyari kailan lang...

Meron akong nakita'y nakatagong

Regalo sa likod ng auto mo!

Hugis puso na kahon at may red na

Ribbon.(mamahaling tobleron)

At nung aking tingnan para sa yo

Mula kay Christian, agad kong

Binuksan, chocolate ang laman.



At di ko malaman kung ba't kailangan

Itago sa akin ang katotohanan

Ang dami-dami mo palang tsokolate

Hindi ka man lamang nagsasalita-e



Ewan ko ba kung bakit

Hindi ko napigilan

Ang regalo mo'y naubos ko nang

Di ko nalalaman!

Parang tiwala pag naubos na!

Bigla bilaan talaga!

Mahirap nang makita

Kapag minsa'y nawala...



At kahit na pilitin, di mo

Na mapapalitan

Kahit hanap-hanapin,

Di mo na mababalikan

Kahit sabihin natin

Na ika'y napagbigyan,

Wag na lang.



Ewan ko ba kung bakit

Mahirap tanggalin ang tsokolate

Pag natunaw at kumapit na sa ngipin!



Parang tiwala pag namantsahan na!

Mahirap nang linisin pa,

At kayang di burahin

Kahit na anong gawin! Parang tiwala!