Eens waren wij heel stout en

Dwars tegen de draad

Toen werden wij kabouters

En wij kwamen in de raad

Gedreven in kanalen

Weg van de rivier

Ze lieten ons verdwalen

In een molen van papier



Ik schopte tegen het leven

Ging als een gek tekeer

Maar het bleek mee te geven

Het bood geen weerstand meer

Dat hele ideale

Waarin ik had geloofd

Bleek niet meer dan verdwalen

In mijn eigen hoofd



Wij waren kleine zwervers

Wij zwierven erop los

Al onze dromen stierven

In open veld en bos

Ons restten de verhalen

Van hoe het kwam en ging

Je kunt alleen verdwalen

In je herinnering



Voor zwervers is ons land te klein

Het heeft geen enkele zin

Als je denkt: dit is het einde

Dan sta je aan 't begin

Geen bergen en geen dalen

In dit vlakke koninkrijk

Wie kan er nou verdwalen

Op de Afsluitdijk



De infra is gestructureerd

De route uitgezet

Als je denkt: ik zit verkeerd

Ga dan naar een loket

Daar kun je alles halen

Meneer, daar zijn we voor

Je kunt hier nog verdwalen

In de gang van een kantoor



Wij waren kleine zwervers

Wij zwierven erop los

Al onze dromen stierven

In open veld en bos

Wij moesten wat verzinnen

Toen ze vroegen naar de zin

Ze lokten ons naar binnen

En wij stonken er in



Ons restten de verhalen

Van hoe het kwam en ging

Je kunt alleen verdwalen

In je herinnering