Ik kijk een uurtje naar de klok

De wijzers gaan ontzettend vlug

Ze gaan jaren achteruit

Dus jij bent opeens terug

En alle fouten die we maakten

Nee, die maken we niet meer

Ik droom dat veel te vaak, Suzanne

Elke nacht droom ik het weer

En voor de kanker van Marianne

Vindt men op tijd een medicijn

En Jaap bedenkt zich dan

Laat zich niet vallen voor die trein

Ik denk het fel en bang en luid

De klok moet terug, moet achteruit



Ik kijk een uurtje naar de klok

De wijzers gaan onzettend vlug

Ze gaan jaren achteruit

En iedereen komt terug

Opeens staat daar m'n ome Frits

Die heel dreigend naar me zwijgt

Omdat hij, zoals je weet

Nog duizend gulden van me krijgt

Of je ziet opeens die vriend

Nogal verbeten voor je staan

Omdat jij het met zijn vrouw

Een keer of twintig hebt gedaan

Dan denk je fel en bang en luid

De klok moet terug, dus weer vooruit



Het is maar goed dat dat niet kan

De wijzers snellen voort en voort

Alles gaat maar door en door

De tijd, die wordt door niets gestoord

Wij restaureren vaak een pand

Behouden soms een oude brug

Maar Marianne, Jaap en Frits

Die komen nooit meer bij me terug

De huizen aan de Prinsengracht

Ze staan er vele eeuwen lang

Maar wij verdwijnen stuk voor stuk

De tijd die heeft ons in de tang

Maar weet je wat ik dan heel graag wil

De klok niet heen of terug maar stil



Zodat het prachtige moment

Die nacht in bed, die schaterlach

Dat gevoel dat nooit echt went

Dat dat wat langer blijven mag

Het heerlijke dronkemansdiner

Of het applaus straks aan het eind

Of die vakantie met z'n twee

Dat die niet zomaar verdwijnt

Maar even blijft, heel even blijft

Verdomme, u begrijpt me