Ik ben een pelgrim op gevoel

Die doorgaans doolt door dode straten

Voorgoed de veiligheid verlaten

Met slechts onzekerheid als doel



Ik ben een pelgrim in de tijd

Ik kruip langs vragende gezichten

Grint wringt zich tussen mijn gewrichten

Krimpend van pijn, maar zonder spijt



Op weg, ik laat de boel de boel

Met frisse moed en zonder doel

Niets doet er toe, ik heb het sjeu

Het zoeken moe en het vinden beu



Ik ben een pelgrim van het woord

Die met hardnekkigheid van ketters

De leugen loochent en met letters

Een weg uitstippelt en ontspoort



Ik ben een pelgrim van de pen

Ik tuchtig mij met leren riemen

Kijk in de spiegel naar de striemen

En lees in spiegelschrift 'Ik ben'



Ja, maar waartoe of nergens naar

Maar weet niet hoe of zie wel waar

Fiets aan de hand, een zee van tijd

Nul op verstand, een richting kwijt