Die allesoverheersende stilte

tijdens jouw afwezigheid

Waarvan ik heb gedroomd en

waarvoor ik vreesde

Die stilte is zo groot



Groter dan de zee

Groter dan de bleke maan

Groter dan de Piano van

Beethoven

Schoonheid kent geen tijd



En kan niet eens de stilte

doorbreken

Hoe hard ook de klank

Als van de motors van

het vliegtuig

Dat jou van mij wegnam



In de hemel loste jij op

Als een ster die valt

Maar ik heb geen wens

gedaan ik las

de lijnen in zijn hand

Die wijzen nog steeds naar jou



De Piano van Beethoven

Doet er het zwijgen toe

Alleen de naald die krast

Jouw naam in mijn hart