Vaarwel, mijn Griet en ik ga naar zee

De wind is reeds noordoost

Het schip ligt zeilklaar op de ree

Dus Grietje wees getroost



Straks kom ik weer naar 't vaderland

En dan wordt gij mijn vrouw

Ik heb mijn hart aan U verpand

Ik reken op uw trouw



Dus Grietje denk dan ook aan mij

Beschouw u reeds als bruid

Ga nooit met knapen wie 't ook zijn

Ga nooit met and'ren uit



O Grietje droog uw tranen af

Men liefste schrei niet meer

Gij zijt en blijft mijn hartelief

En spoedig keer ik weer



Wees niet jaloers mijn lieve Griet

Al zeg ik U vaarwel

Die bruine meisjes kus ik niet

Die zijn zo zwart van vel



Maar de stuurman kwam aan het Oosterstrand

Daar was zijn hart gerust

En menig meisje bruingebrand

Werd ook door hem gekust



Maar wat deed Grietje bllef zij 'm trouw

Neen toen zij vernam

Werd zij dien dag reeds bootsmansvrouw

Toen hij weer binnenkwam