Dit is voor de mensen die echte pijn kennen

en moeilijk aan het doodgewone leven kunnen wennen.

Dit is voor degene die weet wat echte pijn is,

voor wie het leven niet altijd even fijn is.

Dit is een moeilijke tekst om te schrijven,

maar ik moet een aantal zinnen uit m'n hoofd verdrijven.

Sommige mensen zijn nooit echt tevreden,

dat komt omdat ze nooit echt hebben geleden.

Maar ken jij wel die echte pijn,

dan is het nog moeilijker om gelukkig te zijn.

Maar ja, ons gesprek heeft mij diep geraakt,

mijn brein heeft weer eens overuren gemaakt.

En gekraakt, door wat je me hebt verteld,

ik blijf versteld van onnodig geweld.

En machtsmisbruik, leugens en incest,

en dreigementen en hoe in en in slecht

Mensen of eigenlijk monsters kunnen zijn,

pijn wordt in stand gehouden door pijn.

En iedereen maar zeggen hoe gek je bent,

ik denk dat niemand jou dan echt goed kent.

Want wat jij allemaal hebt meegemaakt,

had de meeste mensen echt gestoord gemaakt.

Je vecht wel dagelijks tegen die val in de put

maar je bent tenminste niet zo'n oppervlakkige trut.

Fok alle hulp en psychiaters,

zogenaamde vrienden en mooi-weer-praters.

Wat jij nodig hebt als het van binnen woelt,

is iemand die weet hoe jij je echt voelt.

Iemand waarmee je pas echt kan praten,

waarmee je bijna alles kan doen en laten.

Waarop je kan bouwen en vertrouwen,

zonder dat ze je ziel als een kaart openvouwen.

Want zo'n kaart moet je kunnen lezen,

en om hem te lezen dan moest je er wezen.

Daarom kunnen zij jou niet begrijpen

en vinden ze jou een opvliegende leipe.

Ze doen maar of hun de normalen zijn!

Ze doen maar of hun de normalen zijn!

Maar niemand van die domme oppervlakkig sukkels,

die weten de sh