FRANZ-JOSEPH: Elisabeth

Doe open liefste

Deze nacht kom ik bij jou

Laat me toch binnen

Politiek, haat en nijd alle dagen

Honger en rampspoed in heel het rijk

Deze last kan ik niet langer dragen

T is zo zwaar dat ik bijna bezwijk

Overal problemen die geen einde nemen



Laat me bij je slapen

Ik ben een schip dat in jouw haven

Van jou geborgenheid verwacht

Meer vraag ik niet voor deze nacht



Ik mis je zo

Ik kan niet leven

Als ik door jou niet word gered

Elisabeth



SISI: Waarom ga je niet weer naar je moeder?

Daar heb je toch steeds voor gekozen?



FRANZ-JOSEPH: Liefste...



SISI: Ik wil niet!



FRANZ-JOSEPH: Wat heb ik gedaan?



SISI: Jij laat toe dat Rudolf gestraft wordt



FRANZ-JOSEPH: Rudolf gestraft?



SISI: Ik heb alles gehoord, dat je moeder hem kwelt

Zonder mededogen



FRANZ-JOSEPH: Zo wordt hij door haar tot keizer gedrild

Hij is nog te week!



SISI: Ze maakt hem kapot!

Ik kan haar gedrag niet langer toestaan

Dus kies nu voor haar of voor mij!

Ik heb een ultimatum voor je opgesteld. Als je me niet wilt

verliezen, volg het dan op. Ik wil over de opvoeding van mijn

kinderen beslissen en van nu af aan bepaal ik zelf wat ik doe en laat.

Hier, lees wat ik geschreven heb en kies.

Voor je moeder of voor mij. En laat me nu alleen.



DEATH: Elisabeth

Jij zult pas rusten

Als ik jou kus en jou omarm

Ik zal je troosten

Vlucht, en jij zult vrij zijn

En alle wanhoop zal voorbij zijn

Ik leid je weg uit deze tijd

Naar een gedroomde werkelijkheid

Elisabeth

Elisabeth

Ik hou van jou



SISI: Nee, ik wil nog leven

Ik ben te jong om op te geven

Ik volg mijn eigen levenslijn

Mijn wapen zal mijn schoonheid zijn

Weg! Ik wil je niet! Ik hoef je niet!

Gaa!