AIDA

Hoe moet ik je zeggen:

het is allemaal voorbij?

Makkelijk, en zo gebeurd...

je hoorde hoe 'k het zei,

hoe ik jou met een enkel woordje

uit mijn leven snij...

Ik ben al haast herinnering,

een snel vervagend beeld,

die vrouw met wie je ooit je liefde

hebt gedeeld.



RADAMES

Elk moment van elke dag

die ik nog leven zal

zie ik jou en voel ik jou,

in alles, overal.

Even kreeg ik vleugels,

maar ik struikel en ik val,

reddeloos en sprakeloos,

want wie heeft dat bepaald,

dat je eindigt in de afgrond of

de eindstreep haalt?

Is dat allemaal bedacht?

Maar door wie dan, en waarom?

Staat het ergens in de sterren?

Gaat dat zo buiten ons om?

Zijn wij niets dan wreed vermaak

van een harteloze god

die ons het paradijs laat zien...

dan moet het weer op slot.



AIDA

Trouw met de prinses, Radames,

je kunt mijn volk helpen.

Dit is onze kans om iets wezenlijks

te doen.

Begrijp het toch...

Niets valt hier te kiezen:

niet het bitter, niet het zoet;

uit elkaar, geen weg terug,

het afscheid is voorgoed.



RADAMES

Maar als je voor de liefde dan zo

zwaar betalen moet,

wat is dat de zin ervan?

Als jij niet bij me bent



RADAMES EN AIDA

had ik die volmaakte liefde liever

nooit gekend...



AIDA

Is dat allemaal bedacht?

maar door wie dan, en waarom?

Staat het ergens in de sterren?

Gaat het zo buiten ons om?



RADAMES EN AIDA

Zijn wij niets dan wreed vermaak

van een harteloze god

die ons het paradijs laat zien...

dan moet het weer op slot.