Het was kerstochtend 1961, ik weet het nog zo goed

Mijn konijnehok was leeg

En moeder zei dat ik niet in de schuur mocht komen

En als ik lief ging spelen

Dat ik dan wat lekkers kreeg

Zij wist ook niet waar Flappie uit kon hangen

Ze zou het papa vragen, maar omdat hij bezig was

In het fietsenschuurtje, moest ik maar een uurtje

Goed naar Flappie zoeken, hij liep vast wel ergens op het gras



Maar ik had het hok toch goed dichtgedaan

Zoals ik dat elke avond deed

Ik was de vorige avond zelfs nog teruggegaan

Ik weet ook niet waarom ik dat deed

Ik had heel lang voor het hok gestaan

Alsof ik wist wat ik nu weet



Het was eerste kerstdag 1961, wij naar Flappie zoekn

Vader, die zocht gewoon mee

Bij de bomen en het water, maar niet in dat fietsenschuurtje

Want daar kon 'ie toch niet zitten en ik schudde nee

We zochten samen, samen tot de koffie, de familie aan de koffie

Maar ik hoefde niet

Ik dacht aan Flappie en dat het 's nachts heel koud kon vriezen

Mijn hoofdje stil gebogen, dikke tranen van verdriet



Maar ik had het hok toch goed dichtgedaan

Zoals ik dat elke avond deed

Ik was de vorige avond zelfs nog teruggegaan

Ik weet ook niet waarom ik dat deed

Ik had heel lang voor het hok gestaan

Alsof ik wist wat ik nu weet



Het was eerste kerstdag 1961, er werd luidruchtig gegeten

Maar dat deed me niet zoveel

Ik dacht aan Flappie, mijn eigen kleine Flappie

Waar zou 'ie lopen, geen hap ging door mijn keel

Toen na de soep het hoofdgerecht zou komen

Sprak mij vader uiterst grappig: "kijk Youp daar is Flappie dan"

Ik zie de zilveren schaal nog en daar lag hij in drie stukken

Voor het eerst zag ik mijn vader als een vreselijke man



Ik ben gillend en stampend naar bed gegaan-acap