Bij de bunker mochten we niet komen

Maar niets is lekkerder dan illegaal

Kruipen over omgevallen bomen

Ach, dat kennen wij toch allemaal

Het verdwijnen in de plekken van je jeugd

Het verdwalen in de spelonken van je ziel

Komen daar waar het niet deugt

Er komt nooit meer een plek die beter beviel



Het plafond is zwak, het bos is overleden

Het water stinkt, de ozonlaag is dun

En de politicus, die houdt een mooie rede

En zegt: 'Wat ik de kinderen zo gun

Dat is die fijne jeugd, zoals de mijne

Lekker spelen, lekker zorgenloos.'

Maar waar is hun plek om te verdwijnen

En dat maakt mij als vader bang en boos



Want het plafond is zwak en als de stenen vallen

Iedereen weet het: de boel is explosief

En we kunnen op de dansvloer blijven lallen

Maar sorry, ik heb m'n kinderen lief

Want het plafond is zwak en valt niet meer te stutten

In het beton zit al jarenlang de rot

Wie helpt, iedereen lijkt te vutten

En wat doet in godsnaam onze God



Want het plafond is zwak en wie kan er nog helpen

Ach, we schreeuwen onverstaanbaar door elkaar

De springvloed lijkt niet meer te stelpen

Hoe zitten wij over twintig jaar

Ja, hoe zullen we dan zitten

Misschien ziet u dit programma op CD

En ben ik dood, ben ik net als David pitten

En zegt u: nou ja, zie je wel

't Viel best wel mee