Ze was die dag gevallen

Net toen hij het zag

Hij hielp haar tranen drogen

En werd verliefd op haar lach



Hij was voor haar gevallen

Maar sinds ze was gaan staan

Leek ze te zijn vergeten

Wat ie voor haar had gedaan



Hij wist niet hoe zich te gedragen

En hij wilde het haar niet vragen

Veel te bang dat zij hem niet begrijpen zou

Want wat zou ie moeten zeggen

Als ie dat dan uit moest leggen



En dus wachtte hij

Maar hij wacht nog steeds

En nog steeds in z'n eentje



Hij had het willen zeggen

Hoeveel ie van haar houdt

Maar voor die zware woorden

Was zijn hart niet gebouwd



En hij durft haar niet te bellen

Om haar alles te vertellen

Dat ie al die tijd haar nummer heeft gehad

't Is al veel te lang geleden

Zij denkt vast nooit aan 't verleden



En dus wacht ie weer

En misschien is ie dus

Wel voorgoed in z'n eentje



Hij had het willen zeggen

Hoeveel ie van haar houdt

Maar voor die zware woorden

Is ie straks, als ie wacht

En hij wacht dus straks

Is ie veel te oud



Ze geeft haar kat te eten

En tuurt langs het gordijn

Dan denkt ze plots weer even

Aan dat jochie van toen

Aan of hij ook alleen zou zijn