Tussen de voetbalvelden

Staat nog steeds een monument

Met de namen van de helden

Die vielen op het veld van eer

Rechtsbuitens, middenvelder

Keepers en backs

Ze vochten om te winnen



't Is traditie in de familie

Op voetballen bij J.O.S. te gaan

Zoals mijn neven, dom en groot

Al schopten in de moederschoot

Platvoeten heb ik

Mijn knieen zijn te slap

Ik moest van mijn vader

Maar ik had J.O.S. vrees

J.O.S. vrees



De strijd in mei 1940

Duurde hooguit een dag of vier

Tussen de namen op die steen

Valt mijn oog steeds op die ene

Zo heet ik ook

En ik ben even oud

Hij vocht om t winnen

Kende geen J.O.S. vrees

J.O.S. vrees



Er waren achttien spelers

Voor dat ene jongensteam

Ik kreeg een kans, een wedstrijd

Om wat te laten zien

Ik viel uit de boot

Ik was te bedeesd

Ik viel buiten de familie

Met mijn J.O.S. vrees

J.O.S. vrees



Ik kan best leven zonder voeten

Ik heb niet veel onder de knie

Maar mijn kop kan ik niet missen