Ik lees de advertentie

de zwarte omlijning benadrukt de essentie

omschrijving voor die andere dimentie

De letters van je naam, ze branden in m'n netvlies

emoties hectisch, ik wil rustig blijven

maar 't lukt me net niet

Brok in m'n keel, druk op m'n oren,

wil de vraag die ik van binnen stel niet horen:

"Heb ik echt m'n beste vriend verloren?"

Ja ik hoorde het eerder door de hoorn van de telefoon

maar dit sjabloon bevestigt het pas echt en het is ongewoon

Ofschoon de woorden er toch duidelijk en echt staan,

niet weggaan

Hey, ik zal m'n pijn niet in de weg staan

door mezelf te confronteren met de feiten

Niemand iets verwijten, maar flarden van spijt,

ze vliegen als tapijten door m'n hoofd

Maar yo, ik kan de klok niet keren

Even later al op weg je familie te condoleren



Je leeft maar heel kort



Ik loop langzaam degenen achterna waar ik achter sta

neem alles in me op en omhels, eerst je pa en ma

en zie daarna daarna het verdriet van je zus

Doe even lief en ik sus, geef haar een brief en een kus

Ik vraag: 'Wil je dit eehh.. aan Michiel geven?"

Ze belooft dat ze 'm voorleest,

ik hoop dus dat je 'm hoort voordat je doorsjeest

naar het leven na de dood

Probeer m'n verstand op nul te zetten,

maar sta rationeel even rood

En voel me slap als ik stap naar je kist,

ik slik van onbegrip en klap haast dicht

als ik naar adem hap,

Angst, schuld en woede worden aangekaart

maar verdriet bedaart, je wordt door velen aangestaard

en je staat opgebaard



Daar lig je dan, is dit het dan?

Wist ik het maar, wist je er zelf al van?

Trok je het niet meer, of was dit je plan?



Ik maak een vuist, stamel je naam en pink een traan

ik wil bij alles stilstaan, maar ik moet zodadelijk gaan

want de condoleance is voorbij,

Het afscheid is nabij, je weet, Brain is zeker niet van steen

maar blijft nu wel een kei

Nog een laatste blik, ik slik en ga vlug

want yo, je moest waarschijnlijk gaan,

maar komt zeker nooit meer terug



Op veel te jonge leeftijd, is van ons heengegaan

alsof het lot m'n partner was en ze is nu vreemdgegaan

Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan

maar je moest waarschijnlijk gaan



Op veel te jonge leeftijd, is van ons heengegaan

alsof het lot m'n partner was en ze is nu vreemdgegaan

Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan

maar je moest waarschijnlijk gaan



Je leeft maar heel kort



De ceremonie is voorbij,

iedereen doet semi-opgelucht en quasi-blij

maar echte rust is er haast niet bij,

meer een suggestieve sfeer van een schone lei

Er vormt zich wederom een rij

en met vrienden sta ik zij-aan-zij

een net kloffie en een ...... laat 't roughe in de steek

Nog even medeleven met koffie en cake

Ey yo, van Beek, denk ik van binnen,

maar woordeloos kom ik tot m'n zinnen

Wetend dat die echte pijn nu gaat beginnen

de klap en de leegte, het besef van het verlies

M'n hersenvlies kraakt en net zoals servies

breekt de spanning heel gemakkelijk,

Het leven is vergankelijk, soms verachtelijk,

altijd van tijd afhankelijk

Maar tijdloos ben je nu en feilloos

ook al was je grenzeloos, je bent nooit mateloos

Het is een schrale troost, misschien,

maar ik blijf geloven in vriendschap

Eindeloos, hier beneden of daarbovenin

sprakeloos, werden we tegen het einde,

er was het een en ander loos

we werden minder close, je was boos

Maar niemand koos

voor de manier waarop het afliep

Schuld is niet toepasselijk

maar hey, dat doet zeer, dat het zo maf liep

En het vreemde is, je bent gecremeerd,

geen steen of urn is nooit teruggekeerd

naar een plek door jouw ziel beheerd

Begrijp me niet verkeerd, het is gegaan zoals het ging

je bent vergaan, verre van herinnering die blijft bestaan

Ik hoop echt dat je stierf in vrede met jezelf

alle pijn verleden tijd en tevreden met jezelf

Het klinkt raar, naar, onwerkelijk maar waar

misschien ben je daar nu echt onsterfelijk

en is het hiernamaals, de sigaar

Want je vibe is wat me altijd bijblijft

en aan m'n zij blijft, voordat ik optreed of een rhyme schrijf

connect ik even met je ziel, met Michiel, het klinkt debiel

maar het is real, net zoals m'n liefde voor vinyl

En altijd op je sterfdag, ben ik even alleen

en koop een plaat die me raakt,

dan zijn we eventjes één

en yo, die band zal voor altijd doorgaan

Want ook al lijk je soms teloor gegaan

je ziel blijft voor altijd voortbestaan



Op veel te jonge leeftijd, is van ons heengegaan

alsof het lot m'n partner was en ze is nu vreemdgegaan

Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan

maar je moest waarschijnlijk gaan



Op veel te jonge leeftijd, is van ons heengegaan

alsof het lot m'n partner was en ze is nu vreemdgegaan

Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan, man

maar je moest waarschijnlijk gaan, man



Je leeft maar heel kort



Daar doe je niets aan