De late zondagavond, de maandagochtend vroeg

Door de stations haast zich een leger groene jassen

Het zijn nog jonge kinderen, geen eenentwintig jaar

Ze gaan op onze idealen passen

Met een gezonde tegenzin, het moeten is verplicht

Van Spanje tot heel ver in Hongarije

In alle landen staan de legers op en top paraat

Jongens die veel liever willen vrijen

Ze oefenen zich elke dag voor iemands ideaal

Dat steeds bedreigt wordt, dat staat in hun rapport

De vaders zeggen: "Ga nou maar"

De moeders zeggen: "Laat nou maar"

Stil hopend dat het nooit oorlog wordt

Het zijn de jonge jongens, nog geen eenentwintig jaar

Die de toekomst en de kinderen gaan maken

Ze worden getraind in het doden van elkaar

Om hun ouders idealen te bewaken

Ze leren in een tijdsbestek van anderhalf jaar

Hoe je de vijand en de uren dood

Ze tappen ernstig moppen om niet te hoeven denken

De verveling en de heimwee is zo groot

De vijand ligt te loeren zeggen de generaals

Met voor hun kop het wel bekende bord

Als legers aan het werk zijn en

Onverslaanbaar sterk zijn

Dan geloven zij dat het nooit oorlog wordt

Het leger lotgenoten, amper eenentwintig jaar

Die in hun bange nachten oorlog dromen

Zien de de film van het doden en verliezen van elkaar

Weten dat als de oorlog ooit mocht komen

Dan worden zij als eersten op elkander afgestuurd

Als waarschuwing voor bommen en raketten

Dan worden zij als eersten op elkander afgevuurd

En keren naar huis in portretten

Zij die het overleven komen gehavend terug

Zonder kameraden, ledematen

Wat zal hun eerste werk zijn

Hun legers zullen sterk zijn

Dan valt er over vrede pas te praten