Als ik in mijn kontzak voel, ik heb het vaak genoeg verteld

Altijd hetzelfde liedje, altijd te weinig geld

Maar ja, alles went, alles was gewoon

Twee maanden macaroni en een afgesneden telefoon

De kroeg in om te zuipen, te zuipen op de pof

De meeste pils krijgen, ach, dat was dan weer een bof

De bakker 's nachts zien bakken, nachten gewandeld en gepraat

Het was nergens te vroeg voor en voor niets was het te laat

De zon 's morgens op zien staan, de ogen rood omrand

Toch samen aan de koffie, samen hand in hand

De discussies waren zinloos, niet slapen was verkeerd

Toch heb ik van die nachten praten en van jou heel veel geleerd

De wereld was een wanhoop van werkers en beton

Van 'iet wiet waait is eerlijk weg' maar we hielden van de zon

Samen miljonair zijn door geluk en welgesteld

Altijd met die lege kontzak, altijd zonder geld

Maar we hebben het niet gered, je bleef niet wonen in mijn straat

Je hebt gekozen voor een toekomst, voor een regelmaat

Ik zag je vorige week door mijn straatje gaan

Met een iets te modieuze kleren aan

Misschien had je gelijk, we namen veel te veel

We gaan nu ons eigen weg, ieder zijn eigen deel

Elkaar niet te verwijten, elkaar veel te bekend

Maar je zult zeker aan me denken als je van wanhoop dronken bent

En de zon 's morgens op ziet staan, de bakker bakt zijn brood

We wandelen niet meer samen, niet meer samen naar de dood

Maar als ik aan je denk, in eenzaamheid gedrenkt

Hoop ik niet dat je vaak dronken bent, maar nog wel vaak aan me denkt