Eens zullen kale rotsen begroeid zijn

Eens zullen dorre woestijnen bevloeid zijn

Dan zullen de mensen spelen

De machine doet het werk

Niemand hoeft nog te bevelen

Maar het eindpunt blijft altijd een zerk



Eens zullen woeste rivieren getemd zijn

Eens zullen grote meren gedempt zijn

Dan zullen de mensen zingen

Over liefde en geluk

Maar hoe ze ook dansen, dansen en springen

De dood blijft altijd een juk



Eens zullen alle magen gevuld zijn

Zal de dood nog slechts een kwestie van geduld zijn

Toch zullen de mensen blijven dromen

In en buiten de kerk

Hoe ze aan dat juk kunnen ontkomen

Of wat komt er na de zerk