Hier in het hoge gras

Kan niemand ons zien

Niemand vraagt zich af waar we zijn

Ik heb me naast je neergelegd

We horen wel auto's

Maar ze zijn ver weg

We hebben alle tijd



Misschien niet de eeuwigheid

Misschien niet de eeuwigheid

Maar lang genoeg voor mij



Ik zie de wolken drijven

En denk aan de afdruk

Van onze lijven naast elkaar

Als we straks opstaan

Dan is het voorbij

Toch gaan we niet weg

We liggen daar nog

Een hele tijd



Misschien niet de eeuwigheid

Misschien niet de eeuwigheid



Wat me straks bijblijft

Maand na maand, jaar na jaar

Niet de lach om je mond

Niet je handen, niet je ogen,

Niet je t-shirt op de grond

Maar de plastic vlinder in je haar



Misschien niet de eeuwigheid

Misschien niet de eeuwigheid

Misschien niet de eeuwigheid

Misschien niet de eeuwigheid

Misschien niet de eeuwigheid

Maar het is lang genoeg voor mij



Daar in dat hoge gras

Kan niemand ons zien