Ze hoort hoe hij de trap op komt

Hoe hij zachtjes in zich zelf praat

Z'n sleutels uit zijn jaszak haalt

En ze drie keer vallen laat



Ze hoort de sleutel in het slot

De deur die toch al open stond

Ze weet z'n schoenen in z'n hand

Ze hoort zijn schoenen op de grond



Hij zal niet zeggen waar hij was

Zij zal er niet over beginnen

Ze is van buiten nog zo sterk

Maar zo moe van binnen

Morgen is ze weg



Want ze heeft het wel gehad

Zo gaat het nu al jaren

Ze weet niet eens meer zeker

Of zo ooit gelukkig waren

Maar morgen is ze weg

Morgen is ze weg



Ze ziet hem door haar wimpers heen

Hij heeft één lichtje aangedaan

Nu krijgt hij z'n bloes niet uit

Want hij heeft z'n jas nog aan

En ze ruikt hem als hij naast haar ligt

Met open ogen, op z'n rug

Hij mompelt weterusten

Zij zucht iets onverstaanbaars terug



Hij zal niet zeggen waar hij was

Zij zal er niet over beginnen

Ze is van buiten nog zo sterk

Maar zo moe van binnen

Morgen is ze weg

Morgen is ze weg



Al zo veel nachten zo gelegen

Al zo vaak bij hem weggegaan

Al zoveel anderen ontmoet

En als zo vaak niet gedaan

Maar morgen is ze weg

Morgen is ze weg

Is ze weg



Ze heeft het wel gehad

Ze heeft het lang genoeg verborgen

Lang alleen zal hij het niet redden

Dan zal een ander voor hem zorgen

Maar morgen is ze weg

Morgen is ze weg



Of anders overmorgen