De bank kijkt uit over het grasveld

En opa strompelt er naar toe

Buiten adem ploft ie op de zitting

Hij heeft nog niets gedaan en is al moe

Hij kwam vertellen dat ie stuurman op het schip was

En alle kinderen mochten gratis mee

Dan voelde hij het roer weer in zijn handen

Op die bank die brug was en het gras zee



De bal blijft achter het grasveld

Alle kinderen rennen naar hem toe

'Opa, vertel nog eens van vroeger'

'Nee, ga maar spelen, opa is een beetje moe'

De kinderen gaan niet, ze blijven rustig wachten

Dat zegt ie altijd voor een fijn verhaal

In een kring zitten ze rond zijn voeten

Hij kijkt naar de gezichten, herkent ze allemaal



Maar ditmaal schiet hem niets te binnen

Hij is vergeten hoe het was

Als ie zich eindelijk weer iets herinnert

Spelen de kinderen allang weer op het gras



Opa kijkt uit over het grasveld

Nu begrijpt ie wat de bootsman heeft bedoeld

Toen ie zei: 'Een stuurman moet het schip verlaten

Als hij geen roer meer in zijn handen voelt.'



Toen ie zei: 'Een stuurman moet het schip verlaten

Als hij geen roer meer in zijn handen voelt.'"