En opeens zie ik mij staan

Als een volwassen man

Niet langer twintig jaar

Die het leven heeft geproeft

Zoals je liefde proeft

Een leven vol van vriendschap

Vreugde en gevaar

Ik heb een hoop bedacht

Waar nimmer iets van kwam

Ik heb een hoop gezegd

Wat ik eigenlijk niet vond

Maar nooit mijn ziel en zaligheid verkocht

De ogen naar de hemel

Maar het hart op de grond

En opeens zie ik mij staan

Als iemand die iets kan

Niet langer twintig jaar

Misschien te veel gewild

Misschien mijn tijd verspilt

Maar wel mijn zijn gedaan

En vaak met groot misbaar

En als ik ergens ben

Dan ben ik er totaal

Bescheidenheid was nooit

Mijn allersterkste kant

Dus wordt ik toegejuicht

Of wordt ik afgebrand

Mij maakt het niet veel uit

Ik doe toch mijn verhaal

En opeens zie ik mij staan

Ik wil er nog niet aan

Die eerste twintig jaar

Vergleden als het zand

Dat wegloopt uit je hand

Misschien zit heel het leven

In een lief gebaar

Want is er wel leifde

Die voor altijd duurt

En is er wel een kind

Dat onbezwaard geniet

En is er wel een vriend

Die altijd naast je staat

Of eindigt toch weer alles in verdriet

Van het goed en het kwaad

Kreeg ik zo veel goeds

Van het zoet en het zuurs

Kreeg ik zoveel zoets

Maar ik voel elke keer

Ik ben wat ik ben

Geen twintig meer