'Ik ben er een van een Siamese tweeling

En ik ben nu tweeentwintig jaren ouder

Maar die andere kop is een kop van een meisje

En die kop rust nog altijd op mijn schouder

En dat meisje is mijn vriend, meneer

Mijn allerbeste vriend

Daar heb ik mee gelachen

Daar heb ik mee gegriend.'



'Een beetje raar verhaal.'



'Nee meneer, dat is geen raar verhaal, meneer

Kijk niet zo verbolgen

Het is alleen een raar verhaal, meneer

Omdat u het niet kunt volgen

Niemand kan het volgen, meneer

Vroeger niet

En nu niet en straks niet

En nooit niet

Daar ben ik aan gewend, meneer



De stad is een stad, een jungle vol stenen

En alle wanhoop marcheert door de straat

Een glimlach is gauw in de regen verdwenen

Er is bijna niemand die vraagt hoe het gaat

Je woont in een hok, enkel vier muren

Je bent anoniem, vier trappen hoog

Je zit daar alleen, je denkt zonder buren

Maar opeens op een dag houdt de muur een betoog.'



'Ik gok dat ze mooi is

Haar haar blond als hooi is

Ik gok dat ze zwart is

Haar haar wild verward is.'



'U kent toch de uitdrukking

De muren hebben oren

Maar bij mij had de muur ook nog een mond

Die riep, dat ik mooi was en dat wilde ik horen

Dan was ik weer zwart, dan rood, dan weer blond

Mijn schreeuwende minnaar. Ik moest bij jou zijn

Dat was wat je riep, elke dag, ieder uur

Ik moest voor jou de prachtigste vrouw zijn

Dat ben ik ook, maar niet zonder muur

Ik ben er een van een Siamese tweeling

En ik ben nu tweeentwintig jaren ouder

Maar die andere kop is een kop van een meisje

En die kop rust nog altijd op mijn schouder

En u, u vindt mij mooi, meneer

U kwam hier drie jaar geleden

En u heeft me drie ja