Bata pa siyay pangarap na niyang maging isang tanyag na mang-aawit.



Ang pagkakataong kanyang hinihintay, sa isang paligsahan ay sumapit.



Tanghalan ay sadyang nakulayan ng himig sa tinig niyang walang kasing lamig.



Sa bilang niya ang taoy natuwa ng lubusan, nagpalakpakan ng walang patid.



Isang kisap mata siya ay natuklasan, sumikat sa larangan ng pag-awit.



Mga kaibigan niyay lalong nadagdagan at ang pera ay kusang lumalapit.



Sumagana siya sa kahit na anong maibigan, alahas at mga bagong damit.



Ang alak at sugal ay ginawa niyang libangan, gabi at araw ay pinagpalit.



O kay sarap maging tanyag, ang tagumpay ay kay sarap damhin.



O kay sarap maging sikat, ang tagumpay ay nakalalasing.



Hindi nagtagal bigla niyang napansin, lumipas na ang kanyang kasikatan.



At ang pera niyay naubos na rin, kasama ng ilang mga kaibigan.



Sinikap niyang muling ibalik ang kahapon upang ang bukas ay paghandaan.



Subalit ang tinig na kanyang puhunay, ayaw ng tanggapin ng lipunan.



O kay sarap maging tanyag, ang tagumpay ay nakalalasing.



O kay sarap maging sikat, ang tagumpay ay kay sarap damhin.