In de nacht loopt een kind op de weg naar de zee

Langs de weg staan haar vader en moeder en roepen

Kom terug, ga mee

Maar het kind zegt nee

Ze loopt door, kijkt niet om, ze loopt verder naar de zee



Zwart is het hart van het kind dat gestolen heeft

Zwart is het hart van het kind dat onbemind gebaard heeft

Van een kind dat liegt

Van een kind dat trapt

Van een kind dat wil haten

Met een hart door haar ouders verlaten



Ze drukt haar zoontje aan haar hart vol haat

Slaap maar, slaap maar, 't is al laat



In de nacht lacht een kind op de weg naar de zee

Op de weg staan haar vader en moeder en roepen

Kom terug, ga mee

Maar het kind zegt nee

Ze loopt door, ze loopt om, ze knikt naar de zee



Rood is de trots van het kind dat gestolen heeft

Rood is de trots van het kind dat onbemind gebaard heeft

Van een kind dat liegt

Van een kind dat trapt

Van een kind dat wil haten

Met een hart

Door haar ouders verlaten



Slaap maar, slaap maar, 't is al laat



In de dauw loopt een kind op de weg naar de zee

Langs het strand ligt een schip en wacht op haar

En haar kind

En neemt haar mee

Ze zeilt weg, ze zeilt verder, ze verdwijnt achter de zee



Wit is het kleed van het kind dat gestolen heeft

Wit is het kleed van het kind dat onbemind gebaard heeft

Van een kind dat liegt

Van een kind dat trapt

Van een kind dat wil haten

Met een hart

Door haar ouders verlaten