Ze is geen medicijn tegen het tikken van de klok

Geen hoop, geen gids

Geen haven in de nacht

Geen bron in de woestijn als je kapot gaat van de dorst

Niet een glimlach op je aller slechtste grap



Ze is geen hitrefrein dat van de steigers klinkt

Niet de aller duurste wijn die je zonder kater drinkt

Geen bloementuin in bloei

Niet een uit duizend nachten

Geen uitgestoken hand

Niet het eind van al mijn wachten



Nee meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil,

Zij maakt het verschil



Ze is geen slap excuus voor wat ik graag had willen zijn

Geen droom, geen doel

Geen stok om mee te slaan

Geen enkele garantie voor een lang gelukkig leven

Ze is geen antwoord op de vraag van ons bestaan



Niet de mooiste symfonie onder de film genaamd 'Wij tween"

Niet het schone koele bed dat mijn koortsen weg kan nemen

Niet het ritme van mijn hart, niet het zuiverste geweten

Ze kwam niet op het juiste moment,

En dat kan me ook niet schelen



Want meer nog dan ik eigelijk toegeven wil,

Zij maakt het verschil



Tussen alles wat ik had en hoe dat opeens ging leven

Wat met potlood staat geschetst kan met kleur worden in getekend

Tussen nooit iets aan de hand en van alles te beleven

Tussen nooit en misschien, heel soms

En tussen ik en ons

Zoveel zang en zoveel woorden en moet allemaal gezegd

Maar wat ze ook probeeren geef me gelijk het is terecht

Misschien is het wat simpel maar alles wat ik horen wil is



Zij maakt het verschil

Zij (zij, zij) maakt het verschil



Want ze is geen goed gesprek

Waar geen hond op zit te wachten

Niet de vlag waar ik onder strijd

Geen advies bij al mijn klachten

Niet de aller laatste uitweg waar wij allang niet meer aan dachten

-ac