tam ona sarýlýrken

gördum pencereden

gülünecek ne vardý

gülüyordun ya öperken

bu gece seninle olalým canim derken

sildim seni o anda kalbimden



neydi kopan içimden

yýllar zincirinden

öldüm sanki yaþarken

kaçtým hemen o sahneden

kendimi buldum ben çalýþtýðým bu yerde

azalýr acýlar da gitgide



uykusuz her gece

bu soðuk kahvede

sabahlarým bazen günlerce

rüyalarýma gelme diye

uykusuz her gece

yorgun ölesiye

unutur muyum seni yorulsam her gece



masada boþ bardaklar

kirlenmiþ tabaklar

çoðalýyor önümde

bitmesin sabaha kadar

yakmýyor elimi artýk bu kaynar sular

yoruldukça kaybolur acýlar



uykusuz her gece

bu soðuk kahvede

sabahlarým bazen günlerce

rüyalarýma gelme diye

uykusuz her gece

yorgun ölesiye

unutur muyum seni yorulsam her gece